door Eric Klop
‍
ZUTPHEN – Op tafel ligt een cryptogram. Eromheen zit een viertal dames. “Ik kom er in mijn eentje niet uit”, zegt Marieke van der Meer. “Ik hoop dat we de puzzel samen kunnen oplossen.” Die is echter bijzaak. Het is de derde keer dat de Stichting Projectkoren Zutphen de uitvoering van een klassiek meesterwerk heeft geïnitieerd. Na slechts acht gezamenlijke repetities moet het concert zijn beslag krijgen. Is dat niet een beetje weinig voor een ingewikkelde muzikale vertelling als de Johannes Passion van Johann Sebastian Bach?

Secretaris Hans Hof legt uit hoe het zit: “Een projectkoor bestaat uit ad hoc leden. Per programma worden die bij elkaar gezocht. Iedere kandidaat moet over voldoende ervaring en kwaliteit beschikken. Het zijn amateurs maar de dertig zangers en zangeressen die we uiteindelijk hebben geselecteerd, zitten tegen het professionalisme aan. Verder, en dat is minstens zo belangrijk, werd van iedereen verwacht dat zij de partituren thuis instudeerden.” Dat deden ze, de projectkoorleden. Al tijdens de eerste repetitie, eind januari, kwamen ze goed beslagen ten ijs. Nu, voor de vierde keer bijeen, is het alsof ze al jaren met elkaar zingen en niet uit alle windstreken afkomstig zijn. Natuurlijk, een aantal koorleden is Zutphens. Maar bijvoorbeeld Marieke van der Meer, die van de cryptogram, komt uit Lochem. En de dames waarmee ze in de pauze puzzelt uit Neede en Utrecht, terwijl Marja Cardinaal zelfs in Alphen aan den Rijn woont. “Ik heb de Johannes Passion eerder al met een ander koor ingestudeerd”,  meldt de zangeres. “Maar door trieste omstandigheden kon ik tijdens de uivoering niet van de partij zijn. Dit is een herkansing. Dankzij internet, waarop ik de oproep van het Projeetkoor las.”

“Het loopt als een speer”, zegt dirigent Ernile Engel. “Tijdens de eerste drie repetities is de opvoering in de grondverf gezet. Noten en ritmes uiteengezet. Die zijn soms onlogisch en sluiten niet altijd aan op de tekst. Nu zijn we begonnen met de afwerking. Het is mijn uitdaging om er een geheel van te smeden. Dat gaat lukken! Met het groepsgevoel zit het wel snor. En dit zijn mensen die stuk voor stuk wat in hun mars hebben. Op 9 april staan we er!”, weet Engel zeker. Aan Aart van den Dool uit Zutphen zal het evenmin liggen. Hij is met zijn 72 jaar de nestor van het stel. Hij roemt de sfeer. “Ik heb al in heel wat projeetkoren gezongen. Maar dit is net een warm bad. En de organisatie is perfect.” Genoeg de loftrompet gestoken. De pauze zit erop. De cryptogram verdwijnt in de tas. Aan het werk maar weer! Ernile Engel kondigt ‘koraal 9’ aan. Wat dan klinkt, mag er zijn. Ligt het aan de kwaliteit van ‘Concentus Cantzione’ of de genialiteit van Bach? De een kan niet zonder de ander.